Voorbereiding Archieven - Pagina 2 van 3

Hoe sterk is de eenzame fietser?

by Jochen Colla | sep 22, 2020 | Cycling Is My Life, Steun, Team

Ik liet al eerder weten welke omkadering ik ter beschikking had tijdens de voorbereiding van mijn trip naar Oostenrijk. Nu het vertrek met rasse schreden nadert, is het ook de hoogste tijd om een licht te laten schijnen op de omkadering die er zal zijn, tijdens de trip.

Regelmatig krijg ik de vragen: “En? Rij je die ritten helemaal alleen? En wie zorgt er dan voor de drank en de bevoorrading?”. Wel, ik ga gelukkig niet alleen naar Oostenrijk!

De hele reis wordt in goede banen geleid door Birgen Cuyx, de zaakvoerder van Cuyx Travel. Hij is een uitstekende reisleider die al menig succesvolle trips op zijn palmares heeft staan. Birgen dokterde vooraf alles voor mij uit: de hotels waar ik zal verblijven, de afstanden die ik comfortabel tussen de ritten nog kan afleggen, welke vervoersmiddelen ik best gebruik, de kostprijs, mogelijke restaurants onderweg, … Zijn ervaring is uniek en voor mij is het dan ook een ware geruststelling om te kunnen vertrekken onder zijn hoede. Hij wordt bijgestaan door zijn twee kameraden: Mario en Jurgen. Beide heren gaan mee op reis, vooral voor het plezier van de reis en om voor wat ambiance en ontspanning te zorgen tussen de ritten door: wandelen, genieten, … . Maar, en dat is erg belangrijk natuurlijk, ze gaan ook mee voor de bevoorrading en de omkadering ter plaatse te verzorgen!

Ook op de fiets zal ik geen eenzame momenten kennen. Gert Dewilde, een gepassioneerde fietser, zal me begeleiden tijdens mijn uitdaging. Het is bijzonder fijn dat ik niet alleen zal fietsen. Alleen is het verschil in voorbereiding en conditie enorm groot. Gert is een doorwinterde fietser. Dit jaar alleen al heeft hij al meer dan 14.000 km gefietst! Op dat traject overwon hij al meer dan 126.000 hoogtemeters! (Om je een idee te geven: ik zit momenteel aan 8.250 km met 52.250 hoogtemeters.) Ik kan dus veel leren van deze man en ik ben blij dat ik met hem deze reis kan aanvatten.

Alleen zijn de weergoden me iets minder goed gezind, merk ik. In Oostenrijk zal de temperatuur rond de 8 à 10 graden Celsius zijn en er is meer dan 80% kans op regen, gedurende de 3 dagen. Ai… Dit weer zal de rit nog zwaarder maken dan deze al is. Maar goed, ik ga uiteraard geen uitdaging uit de weg.

Nog 2 dagen… En dan beginnen we eraan!

Oh ja… Wil je graag op de hoogte gehouden worden van de trip? Bezorg me dan je gsm-nummer en ik voeg je graag toe aan de Whatsapp-groep die je mee op reis neemt met live updates tijdens de trip.

Steunen kan ook nog via https://cyclingismylife.be/steun-ons/

Aftellen geblazen… ik ben er klaar voor!

by Jochen Colla | sep 17, 2020 | Cycling Is My Life

Sinds enkele dagen is het nagelbijten. De uitdaging komt dichterbij. Het is echt aftellen geblazen! Ik krijg heel wat vragen zoals: “Ben je er klaar voor?” en “Ga je het halen?” Mijn antwoord luid altijd ongeveer als volgt: ik denk dat ik er alles aan gedaan heb, om me zo optimaal mogelijk voor te bereiden.

De laatste weken stond zo goed als alles wat ik deed in het teken van de fiets en de trip naar Oostenrijk. Ik was zelfs iets te enthousiast, want er sluimert al een weekje wat pijn in mijn knie. En dan vooral wanneer ik niet aan het fietsen ben. Geen goed teken. En meer fietsen was, blijkbaar, ook niet de oplossing.

Dokter Van Soom bij Maesen-Govaerts beantwoordt elke vraag die ik hem stel. Hij stelde dan ook voor om het trainingsschema aan te passen in functie mijn kniepijn.

De training naar de muur van Huy was toegelaten en een ineens ook een ferme uitdaging. Een domper ook, eerlijk gezegd. Want ik ben diep moeten gaan om boven te geraken. De muur van Huy heeft een gemiddelde stijgingspercentage van 9,6% en dat over slechtst 1,44 km. De Rettenbachgletscher heeft een gemiddelde van 10;7% en is 12 km lang. Tijdens de rit in Huy is de hartslag tot 180 gegaan. Dat hou ik nooit 12 km lang vol… Maar goed, waar ik me gelukkig wél aan optrek, is het feit dat ik de Muur dit jaar 1 min en 10 seconden sneller naar boven rijd dan een jaar geleden. De trainingsdagen lonen dan toch…!

Maar dan is er nog steeds die vervelende knie. Die ziet er niet zo goed uit. Na een bezoek aan de dokter, werd ik doorverwezen naar de kiné (Nick). Die mocht mijn knieën verzorgen. Niet zomaar even masseren, maar wel met dry needling. Bijzonder pijnlijk!

Nu moet ik vooral veel rusten (dat doe ik dus écht niet graag) en wat los fietsen. Hopelijk zondag nog een lange rit en dan de koffers pakken voor Oostenrijk.

Ja, het komt dichterbij… We tellen af. Nog 7 dagen… !

Steunen kan nog via https://cyclingismylife.be/steun-ons/

Trainingsschema: bergop fietsen vraagt een grondige voorbereiding

by Jochen Colla | sep 2, 2020 | Niet gecategoriseerd

Sinds 10 augustus is de voorbereiding écht begonnen. Na een medische screening en een duurtest, werkte Groepspraktijk Maesen en Govaerts voor mij een trainingsschema op maat uit. Aangezien ik een kleine 8000 hoogtemeters ga afleggen op slechts 3 dagen, is een dergelijke voorbereiding en een strikt trainingsschema absoluut nodig.

Ik gaf eerder al aan dat ik er toch wel schrik voor heb, voor die helse klimpartijen. Daarom dat ik ook de hulp inriep van Maesen en Govaerts. Ze volgen me op en adviseren me op tijd en stond, zodat ik mijn doel kan halen. Zo ben ik met hen geconnecteerd via mijn Garmin-gps en mijn STRAVA-account, waardoor ze perfect kunnen zien of ik me aan mijn opgelegde schema hou.

Het trainingsschema is pittig: zes dagen op zeven zit ik op mijn fiets. Niet elke dag is even zwaar, natuurlijk. Zo moet er gelukkig ook losgereden worden. Maar de intensiteit nam de voorbije weken wel toe. Gemiddeld fiets ik een 400-tal km per week en dat vraagt veel tijd.

Een 11/34 cassette (11 tandwielen, 11 tandjes op de kleinste en 34 tandjes op het grootste blad) zal me meer ‘rust’ geven om naar boven te fietsen.

Zoals ik schreef in mijn vorig blogbericht, kreeg mijn fiets recent een ‘groot onderhoud’. Ik liet ook meteen een andere cassette opleggen. In plaats van een 11/28 (11 tandwielen waarvan het kleinste 11 tandjes heeft en het grootste tandwiel er 28 tandjes heeft) heb ik het laten vervangen door een 11/34. Dat wil zeggen dat ik 6 tandjes meer heb vooraleer ik rond ben en dat geeft me de mogelijkheid om een hogere cadans aan te houden. Aangezien de zwaarste beklimmingen in Oostenrijk tot 18 à 19 procent zijn, lijkt me een 11/34 ‘comfortabeler’ om zeker boven te geraken. Als ik tijdens mijn trainingen op de Hallembaye mijn hartslag in de gaten hou, dan besef ik dat die 11/34 meer rust zal brengen. In ieder geval, morgen zal ik het weten, want dan staat de Hallembaye opnieuw op het trainingsschema.

Daarnaast hou ik bij wat ik eet op een dag. Ook daarin ondersteunt de dokter me. En ja, ik ben er nogal fanatiek mee bezig. Hoewel het me niet altijd lukt, probeer ik toch wel van de snoep en andere lekkernijen af te blijven. Het is natuurlijk maar een hobby, en dat mag ik niet uit het oog verliezen! Nog een dikke drie weken op mijn tanden bijten! Ginder zal ik wel kunnen genieten van de ritten, maar om dat ten volle te kunnen doen, moet ik me nog even aan mijn schema houden.

In ieder geval, deze week heb ik nog wat ‘relatieve rust’, om dan opnieuw nog twee weken stevig de zweep erop te leggen. Auwch… ?

Afzien en nog eens afzien, elke keer opnieuw…

by Jochen Colla | aug 29, 2020 | #CyclingForKris, #CyclingForKris, #CyclingForKris, #CyclingForKris, #CyclingForKris

Ik volg nu al een drietal weken een heel strikt trainingsschema. Dat wil zeggen: niet zomaar in het wilde weg beginnen fietsen, maar met een bepaald doel voor ogen. Ik mag dus zeker niet te snel en te ver fietsen. Een strak schema dus… waarbij het af en toe wel eens afzien is.

Aangezien ik vooral veel hoogtemeters ga maken in Oostenrijk, is het dan ook belangrijk om genoeg in de hoogte te werken. Je moet trainen in functie van de ritten die je gaat maken, natuurlijk. Het aantal hoge bergen in België is jammer genoeg beperkt. Laat staan dat deze op een boogscheut liggen van je woonplaats. Gelukkig zijn er in mijn buurt wel een paar pittige hellingen, die me toelaten om stevig te trainen voor Oostenrijk.

Op een half uurtje rijden van Stevoort, liggen de Hallembaye en de Slingerberg. Twee stevige kuitenbijters.

Ik stippelde een trainingsrit uit van 26,5 km met 311 hoogtemeters, waarin de Hallembaye en de Slingerberg samen met een paar andere klimmetjes de dienst uitmaken. Die rit rij ik dan vier keer, en ik verzeker je: dat is een stevige training.

De eerste keer dat je die Hallembaye oprijdt, is dat nog te doen. De tweede en derde keer, daarentegen, is het al wat harder op die tanden bijten. De vierde keer is het gewoon een beetje doodgaan. Het valt niet anders te omschrijven.

In principe moet je dan ook nog rekening houden met je hartslag en je cadans, maar ik ben meestal gewoon blij dat ik boven geraak… laat die hartslag en cadans maar even voor wat ze zijn. Ik denk elke keer opnieuw: SH*T, de klim in Oostenrijk is zwaarder dan de Hallembaye en meer dan 15 keer zo lang… Dus, elke keer opnieuw doorbijten, is de enige mogelijkheid om er te geraken.

Dit schema hou ik ondertussen al drie weken na elkaar aan. Nu merk ik dat in mijn derde week het beoogde doel (de juiste hartslag en cadans) al stevig dichterbij komt. Er is schot in de zaak! Ik stel vast dat mijn conditie erop vooruitgaat. Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik geraak er… beetje bij beetje! En dat maakt me wel blij.

Misschien moet ik toch maar eens kijken voor een andere cassette te laten installeren. Want met de 11/28 is het zwoegen, de 11/34 lijkt me beter voor de klimmetjes… (maar da’s voer voor de wielerfanaten) 😉

Daarover meer in een volgende blogbericht.

Deel gerust dit bericht, vergeet niet te steunen en als je dat al deed: dank je wel! Spoor ook je netwerk, vrienden en familie aan. Zo halen we ons doel!

Voedselschema: De fietsliefde gaat door de maag

by Jochen Colla | aug 21, 2020 | #CyclingForKris, Voorbereiding, Voorbereiding, Voorbereiding, Voorbereiding, Voorbereiding, Voorbereiding

Sinds begin januari verlegde ik mijn focus op fietsen in Zwitserland (nu dus Oostenrijk), wat natuurlijk iets helemaal anders is dan rijden op onze Vlaamse wegen.

Ik besefte dat ik elke overtollige kilogram nodeloos mee naar boven zou moet sleuren. Niet zo verwonderlijk dat de ritten dan nóg zwaarder zouden worden… Tijd voor een aangepast voedselschema! Dus, geen snoep en chips meer (toegegeven, het lukt niet altijd). Ik maak gretig gebruik van de fruitmand van Fruitsnacks die elke maandag thuis wordt geleverd. Alcohol achterwege laten is voor mij minder een probleem vermits ik sowieso al weinig alcohol drink.

Maar al dat harde werk loont! Ik ben ondertussen maar liefst 7 kilogram afgevallen. Er moeten er nog drie af, maar ik merk dat dat net de moeilijkste zijn.

Het is dus veel op de tanden bijten om te weerstaan aan al de lekkernijen. Het helpt gelukkig dat ik alles wat ik eet bijhoud in een overzichtelijke Excel-sheet, waarin ik ook mijn voedselschema bijhoud. En jawel, dat kan al eens confronterend zijn!

Ook leerde ik dat genoeg eten en drinken óp de fiets ook heel erg belangrijk is. Geen evidente opgave, maar ondertussen heb ik natuurlijk al veel bijgeleerd.

Dankzij het nieuwe Garmin-toestel, krijg ik onderweg op tijd en stond de melding dat ik moet eten en drinken. Na een rit moet ik eveneens aangeven hoeveel calorieën ik gegeten heb en hoeveel liter ik onderweg gedronken heb.

Je ziet, het vraagt wel een bijzondere voorbereiding, maar het resultaat zal het zo hard de moeite waard maken!

Fietsen (en klimmen) Tegen Kanker!

by Jochen Colla | aug 21, 2020 | Niet gecategoriseerd

6.700 hoogtemeters… Op 2 dagen. Dat was de initiële doelstelling voor Zwitserland. Toch wel pittig.

Dan stelde ik mezelf de vraag: “Zou ik dat wel aankunnen?”

Ik ben geen Tiesj Bennoot of Wout Van Aert. Ik ben zelfs geen klimmer eigenlijk. Gelukkig heb ik dankzij het corona-thuiswerk heel wat kunnen fietsen. Het aantal kilometers dat er in de benen zit, is meer dan 3 keer zoveel als toen ik naar Zwitserland ging afgelopen jaar.

Maar toch. Ik ga niet ontkennen dat ik twijfel of ik het zal halen. Dus: meer trainen! En raad vragen aan mensen van wie je denkt dat ze er iets van kennen. Zo zei een fantastische renner tegen me: “Focus op je hartslag en je cadans en ga zo vaak mogelijk de Slingerberg in Kanne naar boven. Dan ben je pas aan het trainen…!”.

Eén keertje de Slingerberg naar boven geduwd: puffen en nog eens puffen. Een tweede keer omhoog… nog meer gepuf. En dan de derde keer die berg op… dan geraak je nét boven. Hard. Ik beken, ik heb afgezien (en doe dat nog), maar er is één persoon die me telkens mee naar boven sleurt (en het op dat moment zelf nog geeneens weet) en dat is Kris Vanspauwen, de man die deze actie voor het goede doel, tegen kanker, inspireerde (dat lees je trouwens ook op de homepagina).

Zo kwam ik dus op het idee om de geplande ritten te koppelen aan Kom op Tegen Kanker, een logisch doel vermits Kris al meer dan 2,5 jaar vecht tegen die verschikkelijke pancreaskanker.

« Older Entries

Next Entries »