Dat het een zware trip zou worden, dat wist ik al. De maandenlange voorbereiding, het strenge dieet, de mentale uitdaging. We wisten ook al dat we niet naar Zwitserland konden voor het WK, ook al niet evident, maar gelukkig konden we alles omboeken naar een mooie reeks ritten in Oostenrijk. Eind goed, al goed. Dacht ik. Geen tijd voor onvoorziene omstandigheden!
Gisteren kregen we echter het onverwachte (en niet prettige) nieuws dat Oostenrijk ‘code rood’ kreeg. En dan meer bepaald de regio Tirol. Juist, de plaats waar de drie nauwkeurig voorbereide ritten zouden plaatsvinden.
En dat de dag voor we zouden vertrekken. Nodeloos te zeggen dat de moed me heel even in de schoenen zonk. Heel even maar, want toen herinnerde ik me weer waarom we dit aan het doen zijn. En dat we dus niet mogen opgeven. Dat doet Kris ook niet.
Dus ging Birgen van Cuyx Travel aan de slag. Waar mogen we dan wél naartoe? Ons oog viel al snel op Pinerolo, vlak bij Turijn in Italië. Alles snel omboeken, hotels en vervoer regelen, en het is bijna niet te geloven, maar vanochtend om 5u00 zaten we op de bus richting Italië. Wat een rush!
Maar wat met de geplande ritten, hoor ik je zeggen?
Gelukkig had ik een lange busrit in het vooruitzicht. Dit zijn de drie ritten die ik samen met Gert uit mijn mouw toverde:
Dag 1: https://www.strava.com/routes/2743925288118489072
Dag 2: https://www.strava.com/routes/2743925243708463204
Dag 3: https://www.strava.com/routes/2743924741380974692
Zo’n 417 km met maar liefst 8202 hoogtemeters. Nog meer omhoog rijden dus, zij het met iets minder steile hellingen. We gaan ervoor!
Onderweg konden we even genieten van de kookkunsten van onze reisleider en kregen we spek met eieren voorgeschoteld. En na een vermoeiende rit van 14 uren kwamen we eindelijk toe in Pinerolo. Nu rust en morgen vliegen we erin.
Voor wie het allemaal live wil volgen, geef me een seintje via +32496254575, dan voeg ik je toe aan de WhatsApp-groep.
Tot morgen!